• Hipodoncja – co to jest?
• Hipodoncja, a inne zaburzenia
• Jak stomatolog sprawdza, czy u pacjenta występuje hipodoncja?
• Jak wygląda leczenie hipodoncji?

 

Hipodoncja – co to jest?

 

Hipodoncja to schorzenie polegające na braku powstania zawiązków zębowych, a tym samym zębów. Z reguły obserwuje się tutaj brak jednego lub kilku zębów, co jest najczęstszym zjawiskiem. Hipodoncja może dotyczyć zębów mlecznych lub stałych, chociaż u dorosłych problem ten występuje częściej.

Dosyć często obserwuje się tu brak drugich zębów przedtrzonowych zlokalizowanych na dole. Warto wspomnieć tu także o tym, że braki najczęściej występują po obu stronach symetrycznie. Oprócz hipodoncji wyróżnia się też inne zaburzenia związane z brakiem zębów, takie jak:

• Oligodoncja – brak więcej niż 6 zębów
• Anodoncja – całkowity brak uzębienia

 

Hipodoncja, a inne zaburzenia

 

Hipodoncja nie jest jedynym zaburzeniem, jakie występuje u poszczególnych grup osób. Często problem ten jest powiązany z innymi problemami m.in. zespół Turnera, zespół Downa, zespół Aperta, zespół Wolf−Hirshorna, zespół Pierr’a Robina, rozszczep podniebienia i warg, choroba ektodermalna. Zwiększenie ryzyka rozwoju hipodoncji w przyszłości może mieć też swoje podłoże już u rozwijającego się płodu.

 

Na wystąpienie tego zaburzenia może mieć wpływ dieta uboga w witaminy i składniki odżywcze, przyjmowane przez kobietę w czasie ciąży leki, styl życia. Jeśli kobieta w ciąży przebyła choroby: ospa wietrzna, grypa, różyczka, gruźlica, malaria, kiła również może mieć to duże znaczenie. Do rozwoju hipodoncji mogą przyczynić się również predyspozycje genetyczne. Jeśli problem ten wystąpił u rodziców, u dziecka także mogą nie rozwinąć się zawiązki zębowe.

 

Jak stomatolog sprawdza, czy u pacjenta występuje hipodoncja?

 

Każdy brak zęba, do którego wyrznięcia w ogóle nie doszło, powinien zostać skonsultowany ze specjalistą. Stomatolog dosyć często w takiej sytuacji podejrzewa hipodoncję, jednak niezbędne jest tu wykonanie dodatkowych badań, które potwierdzą podejrzenia specjalisty.

 

Na hipodoncję może wskazywać opóźnione ząbkowanie, duże przerwy pomiędzy zębami, czy utrzymujące się w dziąśle zęby mleczne u dziecka powyżej 12 roku życia. W tym celu wykonuje się zdjęcie pantomograficzne zębów, gdzie można określić, czy znajdują się zawiązki zębów, czy też ich nie ma.

 

Jak wygląda leczenie hipodoncji?

 

Leczenie hipodoncji to proces, który może wymagać kilku różnych zabiegów. To, jaka dokładnie metoda zostanie tutaj zastosowana uzależnione jest przede wszystkim od wieku pacjenta, ilości brakujących zębów i tego, które z nich brakują, stanu uzębienia, ustawieniu sąsiednich zębów. Zazwyczaj stosuje się tu leczenie ortodontyczne, imolantologiczne i protetyczne. Leczenie ortodontyczne pozwala na przesuniecie sąsiednich zębów tak, aby zastąpiły one te brakujące. Oczywiście niezbędne jest tu dokładne określenie, czy metoda ta będzie skuteczna i da oczekiwane efekty.

 

Istnieje także możliwość wszczepienia implantu i osadzenia na nim korony. Kolejną możliwością są mosty protetyczne. Obecnie stosowane metody leczenie są bardzo skuteczne i trwałe pod warunkiem oczywiście, że konkretna forma leczenia zostanie idealnie dopasowana do pacjenta. Ważne jest to, że hipodoncję można leczyć już u dzieci, mających zęby mleczne. Odbywa się to za pomocą aparatów ruchomych, gdzie dostosowywane są one do wieku dziecka, a dokładniej rozwijających się zębów i wielkości szczęki.

 

Obecnie trwają badania nad jeszcze jedną metodą leczenia hipodoncji za pomocą embrionalnych komórek macierzystych. Ta metoda leczenia polegałaby na wszczepianiu zębów, które powstaną w wyniku in vitro.