Układ zębowy to niezwykle spójny system, dla którego każdy ubytek może być tragiczny w skutkach. Jeżeli nie chcesz aby pozostałe elementy się przesuwały, obracały lub nastąpił zanik kości, koniecznie pomyśl o zastępstwie dla brakującego zęba. Pojedynczy ubytek może również doprowadzić do nieprawidłowości w stawach skroniowo-żuchwowych, a nawet być przyczyną powstania kolejnych ubytków.  

 

Licówki

 

W przypadku ułamania się zęba, nieestetycznych, trwałych przebarwień, zbyt dużych szpar międzyzębowych najlepszym rozwiązaniem są licówki, czyli lekkie i cienkie płatki porcelany (od 0,2 do 1 mm grubości). Są one permanentnie przyklejone na przednią powierzchnię zęba. Dzięki swojemu podobieństwu do naturalnego szkliwa zębów są one zupełnie nieodróżnialne od pozostałych elementów układu oraz zupełnie neutralne dla organizmu. Prawidłowo założone licówki blokują osadzanie się płytki nazębnej oraz ograniczają rozwój szkodliwych bakterii w jamie ustnej, dzięki wykorzystaniu cementów antybakteryjnych podczas klejenia.

 

Etapy zakładania licówek:

 

1. Konsultacja dentystyczna - istotne jest wykluczenie wszystkich przeciwskazań.

2. Szlifowanie - zęby są przygotowane do stworzenia licówek na miejsce szkliwa.

3. Pobieranie wycisku.

4. Założenie tymczasowych akrylowych licówek, aby sprawdzić, jaki rozmiar będzie najbardziej odpowiadał pacjentowi i czy będą wystarczającą opcją.

5. Zatwierdzenia odpowiedniej barwy nakładek.

6. Cementowanie - trwałe montowanie licówek.

 

Przeciwskazania

 

Metoda ta nie jest stosowana u pacjentów, którzy utracili ząb w całości, cierpią na nieleczoną próchnicę lub wadę zgryzu. Równie istotne są nawyki - jeśli klient intensywnie zgrzyta zębami, czy je zaciska, musi wybrać inne rozwiązanie.

 

Korony i mosty

 

Są to idealne rozwiązania w przypadku utraty zębów. Podstawowa różnica pomiędzy nimi, to ilość elementów jakie są w stanie zastąpić. Korona zajmuje miejsce pojedynczego zęba, natomiast most, może zastąpić wiele ubytków, jeśli znajdują się obok siebie. Są to rozwiązania protetyczne, przygotowywane indywidualnie dla pacjenta.

Do osadzenia mostów można wykorzystać zęby pacjenta, które są w dobrej kondycji. Pełnią one wtedy rolę filaru, podtrzymującego konstrukcję. Istnieje również możliwość znacznie stabilniejsza. Polega na umieszczeniu w kości pacjenta specjalnych, małych, tytanowych śrub, które stają się korzeniem dla sztucznego zęba lub całego mostu. Co najważniejsze, mogą one pełnić takie same funkcje, jak stałe uzębienie pacjenta. Ich największą zaletą jest trwałość i funkcjonalność.

 

Etapy zakładania koron i mostów:

 

1. Kompleksowa diagnostyka - polegająca na wizytach kontrolnych oraz zakwalifikowaniu pacjenta do leczenia.

2. Ocena - należy zdecydować, czy ząb należy oszlifować, czy ubytek należy zastąpić sztucznym korzeniem. Analogicznie w przypadku mostu, należy wybrać metodę osadzenia mostów.

3. Wycisk - pobierany jest wycisk, który będzie podstawą do wykonania protezy. W przypadku mostu, montowane są uzupełnienia tymczasowe.

4. Pierwsze przymiarki - po mierzeniu laboratorium protetyczne wprowadza niezbędne poprawki.

5. Cementowanie - korona lub most są montowane na stałe.